“Mijn echtgenoot was al jaren ongeneeslijk ziek. Vanaf 2013 kwam hij daarom thuis te zitten. Hij had goede en slechte dagen, maar kon zich zelfstandig nog goed redden. In 2018 kreeg hij zijn eerste hersenbloeding, hier krabbelde hij redelijk van op maar een jaar later kreeg hij nog een hersenbloeding en enkele infarcten. Zijn zelfstandigheid brokkelde hierdoor af. Ik was sinds 2013 fulltime gaan werken en maakte me nu zorgen of hij nog wel de hele dag alleen thuis kon zijn.
Toen mijn echtgenoot begin 2020 nog eens een zware hersenbloeding kreeg, werd ons de vraag gesteld of hij nog wel naar huis kon. Hij was ‘te goed’ om in het ziekenhuis te verblijven maar voelde zich mentaal ook helemaal niet geschikt voor een verzorgingshuis. Hij kwam daarom naar huis en kreeg in eerste instantie thuiszorg. Ik ging echter niet meer met een goed gevoel naar mijn werk en maakte me zorgen over hem als hij alleen thuis was, zonder zorg. De thuiszorg bracht mij toen in contact met VPTZ. We zijn toen in gesprek gegaan en hebben altijd in gedachte gehouden dat mijn man de regie kon houden over zijn eigen leven.
Na de eerste week was het voor mij al duidelijk dat we de juiste keuze hadden gemaakt met VPTZ. Ik kon met een gerust gevoel naar mijn werk en mijn man genoot van het gezelschap. Hij was echt een sociaal dier en het klikte erg goed met een aantal van de vrijwilligers. Hij leefde op door het bezoek van de vrijwilligers, van de gesprekken en de wandelingen samen. Ook voor onze kinderen was het erg fijn hun vader zo tevreden te zien.
Mijn echtgenoot was al lange tijd ziek, maar is uiteindelijk nog redelijk onverwacht overleden. Het is mij in deze tijd duidelijk geworden hoe waardevol de laatste fase van iemands leven is. Praat daar met elkaar over, want niemand weet hoelang het duurt. De dood wordt vaak als taboe omschreven maar is natuurlijk onlosmakelijk verbonden aan het leven. Het is jammer dat we hier pas over nadenken wanneer we er mee geconfronteerd worden. Probeer samen met mensen waar je van houdt stil te staan bij die laatste fase, ook bij de mogelijkheid van palliatieve zorg. Weet dat het er is en dat mensen je kunnen helpen. Voor de persoon overlijdt maar ook voor degene die afscheid moeten nemen is palliatieve zorg echt een meerwaarde. Zij helpen en luisteren, zonder oordeel.”
Mijn echtgenoot was al lange tijd ziek, maar is uiteindelijk nog redelijk onverwacht overleden. Het is mij in deze tijd duidelijk geworden hoe waardevol de laatste fase van iemands leven is. Praat daar met elkaar over, want niemand weet hoelang het duurt.
