Ella is al vanaf het begin zorgvrijwilliger bij Mariaweide.
Hoe dit gekomen is, is best bijzonder. Haar vader stierf op jonge leeftijd (46 jaar). Pater Gullickx hielp haar moeder en nam deels de zorg over. Ella kwam toen veel in het klooster Mariaweide waar hij woonde.
Hij is uiteindelijk gestorven in Reuver bij de nonnen in het klooster. Ella was bij hem. De dood fascineerde haar toen al. Vlak voor zijn dood zei hij tegen Ella “voor jou komt ook nog wel wat!”
Vlak na zijn dood werd bekend dat er een hospice zou komen in Klooster Mariaweide en was er een oproep voor vrijwilligers. “Dit is wat hij bedoelde!” dacht Ella toen. Dat is nu ruim 12,5 jaar geleden. Ella begon aan de cursus bij Mariaweide en kwam erachter dat dit echt haar ding is.
Ze vindt het fijn om voor mensen te zorgen. “Het is heel bijzonder dat vreemde mensen mij toelaten in hun laatste levensfase. Het sterven is een heel apart proces en ik maak hele bijzondere dingen mee.” Zo vertelt ze dat het echt niet altijd een tranendal is. “Er wordt veel gelachen en er worden fijne dingen georganiseerd. Een muzikant komt spelen. Er worden lekkere hapjes gemaakt.”
Ella werkt samen met 170 vrijwilligers. Al die vrijwilligers leveren hun bijdrage in welke vorm dan ook. Dat is heel speciaal. Iedereen kiest er heel bewust voor. “Aan het einde van een werkdag ga ik altijd naar huis met een voldaan gevoel.” Ook is het een verrijking voor haarzelf. Ze kan volledig haarzelf zijn en iedereen accepteert elkaar. Ella heeft altijd haar tas mee (Ella’s haaktas). Ze zit veel aan bed te haken. “Praten hoeft niet altijd, daar hebben de mensen niet altijd meer zin in. Het is fijn om er gewoon te kunnen zijn zonder iets te hoeven zeggen.”
“Ik gun iedereen de mogelijkheid zo rustig mogelijk ‘op reis’ te gaan. Als je wordt geboren ben je niet alleen, als je sterft hoef je ook niet alleen te zijn.”
“Ik gun iedereen de mogelijkheid zo rustig mogelijk ‘op reis’ te gaan. Als je wordt geboren ben je niet alleen, als je sterft hoef je ook niet alleen te zijn.”
